स्वामी विवेकानन्द अमेरिका भ्रमणमा थिए। एक ठाउँबाट हिँड्दै गर्दा उनले पुलमा उभिएका केही युवकहरु नदीमा तैरिरहेको अण्डाको गोलामा बन्दुकको निशाना लगाउँदै गरेको देखे। कुनै पनि युवाहरूको एक पनि निशाना सही लागेन।
तब उनले एउटा युवकबाट बन्दुक लिएर आफैँलाई निशाना साध्न थाले। उनले पहिलो निशानामा हिर्काए र सही स्थानमा लाग्यो । फेरी अर्को गर्दै उनले १२ निशाना लगाए र सबै ठाउँमा लाग्यो । यो देखेर युवाहरु छक्क परे र उनीहरूलाई सोधे, "तपाईँ यो कसरी गर्नुहुन्छ?"
स्वामीजीले भने, "तिमि जे पनि गर्दै छौँ, त्यसमा आफ्नो सम्पूर्ण दिमाग लगाऊ। यदि तिमि निशान लगाउँदै छौ भने तिम्रो सम्पूर्ण ध्यान त्यैको लक्ष्यमा हुनुपर्छ तब मात्र तिमि लक्ष्यबाट चुक्ने छैनौ । यदि तिमि पाठ पढ्दै छौ भने पाठमा बारे मात्र सोच। मेरो देशमा, बच्चाहरू यो गर्न सिकाइन्छ। "
एक पटक स्वामी विवेकानन्द बनारसको दुर्गा मन्दिरबाट निस्कँदै थिए तब त्यहाँ रहेका बाँदरहरूले उनलाई घेरे। बाँदरहरू उनको नजिक आउन थाले र डराउन थाले। स्वामीजी डराए र आफैँलाई बचाउन दौडन लागे, तर बाँदरहरू पछाडि लागे, र उनीहरू उनीहरूलाई दौडन थाले। नजिकै उभिएको एक वृद्ध भिक्षुले यो सब हेरिरहेको थियो, स्वामीजीलाई रोक्दै भने, "रोक्नुहोस्! उनीहरूको सामना गर्नुस्! "
स्वामीजी तुरुन्तै फर्केर बाँदरहरू तिर अघि बढ्न थाले, यसो गरे पछि सबै बाँदरहरू भागे। स्वामीजीले यस घटना बाट एक गम्भीर पाठ सिके । धेरै वर्ष पछि उनले एक सम्बोधनमा भनेका छन् - "यदि तपाईँ कहिल्यै केही चिजबाट डराउनुहुन्छ भने, त्यसबाट नभाग्नुहोस्, फर्कनुस् र त्यसको सामना गर्नुहोस्।"
