जेनेभा। सरकारी छात्रवृत्तिमा स्विट्जरल्याण्डमा पिएचडी गरिरहेकी भारतको इन्दोर सहरकी एक सरसफाइ कार्यकर्ताकी छोरीले मानव अधिकारको ५२औँ सत्रमा सीमान्तकृत जनताको उत्थानका लागि देशको प्रशंसा गरेकी छन्।
जेनेभामा मानवअधिकार परिषद्को बैठकमा सीमान्तकृत जनताको उत्थानका लागि देशको प्रशंसा गरेकी हुन्। संयुक्त राष्ट्र सङ्घमा एएनआईसँग विशेष कुरा गर्दै रोहिणी घावरीले भनिन्, 'मैले संयुक्त राष्ट्रसङ्घमा जाने सुनौलो मौका पाएको छु। विगत दुई वर्षदेखि म जेनेभामा पिएचडी गर्दैछु र संयुक्त राष्ट्र सङ्घमा भारतको प्रतिनिधित्व गर्ने र भारतमा दलित समुदायको अवस्थाबारे चेतना फैलाउने मेरो सपना थियो।'
उनले थपिन्, 'केटी भएकोले, यहाँ पुग्न सधैँ गाह्रो बाटो थियो। एक दलित केटीको हैसियतमा यहाँ आउन पाउँदा मलाई गर्व छ। भारतमा दलितको अवस्था पाकिस्तानलगायत छिमेकी मुलुकको तुलनामा निकै राम्रो छ। दलितलाई आरक्षण दिने नीति छ। मैले पनि भारत सरकारबाट १ करोड प्राप्त गरेको छु र म एउटा वास्तविक उदाहरण हुँ।'
रोहिणीले सरसफाइ कर्मचारीकी छोरीका रूपमा यहाँसम्म आइपुग्नु ठूलो उपलब्धि भएको बताइन्। पाकिस्तानले अल्पसङ्ख्यक मामिला र दलित, जनजाति र समाजका सीमान्तकृत वर्गका अन्य जनतामाथि हुने व्यवहारलाई लिएर भारतमाथि लगातार आक्रमण गर्दै आएको छ।
रोहिणीले भनिन्, 'भारतमा ठूलो परिवर्तन भनेको हामीसँग आदिवासी राष्ट्रपति द्रौपदी मुर्मु हुनुहुन्छ र हामीसँग ओबीसी प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदी छन्। निस्सन्देह विगत ७५ वर्षमा भारतमा दलितहरूले परिवर्तनहरू देखेका छन्। अल्पसङ्ख्यकहरूले शीर्ष स्थानमा पुग्ने मौका पाएका धेरै काउन्टीहरू छैनन्। तर, हाम्रो देशको संविधान यति बलियो छ, जहाँ सीमान्तकृत वर्गका व्यक्तिले प्रधानमन्त्री वा राष्ट्रपति बन्ने सपना देख्न सक्छन्। ऊ हार्वर्ड र अक्सफोर्ड जान सक्छ। भारतले यस्तो परिवर्तन देखेको छ।'
उनले थपिन्, 'केही देशहरू र एनजीओहरूले पनि संयुक्त राष्ट्रसङ्घमा भारतको गलत छवि चित्रण गर्थे। यदि तपाईँ अन्तर्राष्ट्रिय फोरमहरूमा आफ्नो देशको प्रतिनिधित्व गर्दै हुनुहुन्छ भने त्यहाँ सकारात्मक र नकारात्मक दुवै कुराहरू छन्। यदि तपाईँ अमेरिका जानुभयो भने, तिनीहरूसँग कालो र सेतोको समस्या छ। भारतमा हामीसँग जातीय विभेदका घटनाहरू छन्। तर, त्यहाँ सकारात्मक कुराहरू पनि छन्। दलित केटी भएको नाताले म एउटा उदाहरण हुँ।'
'मलाई विश्वास छ कि हामीले संयुक्त राष्ट्र सङ्घमा पनि सकारात्मक कुराहरू चित्रण गर्नुपर्छ। हामीले धेरै परिवर्तनहरू देखिरहेका छौँ र केही कुराहरू अझै सुधार गर्न आवश्यक छ भनेर मैले संयुक्त राष्ट्र सङ्घलाई भनेको छु। मेरी आमा सरसफाइ कार्यकर्ता हुनुहुन्छ र मलाई चुनौतीहरू थाहा छ। राष्ट्रिय सरसफाइ श्रमिक आयोगको स्थापना भइसकेपछि हातखुट्टा ढाल्नेहरूका बारेमा धेरै गर्न आवश्यक छ। मैले यसबारे बोलेको छु र म प्रधानमन्त्री मोदीलाई म्यानुअल स्याभेन्जरहरूको लागि काम गर्न अनुरोध गर्दछु।'
