सम्झिनको लागि हजारौँ यादहरु
दिएर तिमीले भन्यौ
अब मलाई बिर्सिदिनु !
तिमीले बिर्सनु त भन्यौ
तर कसरी बिर्सनु ?
भन त,
यदि मैले तिमीलाई बिर्सिएँ भने
कसलाई सम्झिनु ?
सम्झिनको लागि पनि त
कोही चाहिन्छ
म सक्दिन तिमीलाई बिर्सिएर
कुनै दिन कटाउन
म सक्दिन तिमीलाई बिर्सिएर
यो जिन्दगी बिताउन
तिमीलाई सम्झिरहेको छु
र त यो धड्कन चलिरहेको छ
तिमीलाई थाहै थियो नि
मलाई छिनछिनमा
तिमीसँग बोली रहन मन लाग्छ भन्ने
के तिमी अनुमान गर्न सक्छौँ ?
तिम्रो बोली सुन्न नपाएर
म कति तड्पिएँ
मैले हजारौँ चोटि फोन गर्दा
तिमीले नउठाएपछि
म कति छट्पटाएँ
मैले धेरै फोन गरेपछि
मेरो नम्बरलाई ब्लक लिस्टमा राखेर
तिमी आनन्दले बसिरहेको बेला
यता मेरो मुटुमा कति चिरा पर्यो
के तिमी अनुमान गर्न सक्छौ ?
तिमीले मलाई कति सम्झियौ थाहा छैन
तर मैले तिमीलाई हरेक पल सम्झिएँ
तिमीलाई सम्झिदै निदाएँ
तिमीलाई सम्झिदै बिउँझिएँ
तिमीलाई सम्झेर
कहिले मुस्कुराएँ
कहिले रोएँ
कहिले कराएँ
कहिले चिच्याएँ
तिम्रो फोन र म्यासेजको प्रतीक्षामा
हातमा मोबाइल लिएर बसिरहेँ
कयौँ दिनहरु बिते
सयौँ रातहरु बिते
तर कुनै सन्देश आएन
मलाई एक्लो बनाएर गएदेखि
के तिमीले मलाई
एकचोटि पनि सम्झेका छैनौ र ?
