इस्लामावाद । विश्वमा आतङ्कवादको सबैभन्दा ठूलो र निर्लज्ज निर्यातकर्ता पाकिस्तानले इस्लामिक आतङ्कवादी सङ्गठन हमासमाथि इजरायलले गरेको आक्रमणलाई नरसंहार र मानवताको अन्त्यको मार्च भएको जनाएको छ।

पाकिस्तानको यस कदमले उसको दोहोरो मापदण्डलाई उजागर गरेको छ। पाकिस्तानले सन् १९४७ को अक्टोबरमा निर्दोष काश्मीरी हिन्दू र इसाईहरूमाथिको आक्रमण र नरसंहारलाई बिर्सेको छ।

७५ वर्षभन्दा बढी समयसम्म रोएर माग्दै उनीहरूलाई अन्तर्राष्ट्रिय सहानुभूति प्राप्त भयो। तर २१औँ शताब्दीमा, १९४७ मा भारतको स्वतन्त्रताको दुई महिनापछि आफ्नो जिहादी मानसिकता प्रदर्शन गर्ने यी इस्लामिक कट्टरपन्थीहरूलाई पहिचान गर्न गाह्रो छैन। मानवतामा पाकिस्तानको पहिलो योगदानबारे विश्वले जान्न समय आएको छ।

आफ्नो पुस्तक, 'राइडर्स इन काश्मीर' मा, पाकिस्तानी सेनाका मेजर जनरल (रिटायर्ड) अकबर खानले काश्मीरमा आफ्नो जिहादमा पाकिस्तानको भूमिकाको वर्णन गरेका छन्। २२ अक्टोबर १९४७ मा पाकिस्तानका बीस हजार जनजातिहरूले जम्मु र काश्मीरको रियासतमा आक्रमण गरे र मुजफ्फराबाद र मिरपुर सहरहरू कब्जा गरे।

काश्मीरी खजाना लुटियो। जनजातिहरूको पशु प्रवृत्तिले स्वतन्त्र रूपमा महिलाहरूलाई यौन दास बनायो र केटीहरूले आत्मसम्मानमा चोट परेको भन्दै मर्न विष पिए। कतिपयलाई पाकिस्तानमा दास बनाएर बेचियो। हजारौँलाई जबरजस्ती इस्लाम धर्ममा परिवर्तन गरियो। निर्दोष बालबालिकाको हत्या भयो। रातारात लाखौँ घरबारविहीन भए।

खानको शब्दमा, 'अक्टोबर २६ (१९४७) मा पाकिस्तानी सेनाले बारामुल्ला कब्जा गरे जहाँ १४,००० मध्ये ३,००० मात्र बाँचे। सेनाहरू अब श्रीनगरबाट ३५ माईल मात्र टाढा थिए जब महाराजा (हरि सिंह) ले सहयोगको लागि दिल्लीमा आफ्नो प्रवेशको कागजातहरू पठाए।' बारामुल्लाको सेन्ट जोसेफ अस्पताल जमिनमा आतङ्क फैलाइयो र अस्पतालमा रहेका बिरामी, वृद्ध मारिए भने नर्सहरू बलात्कार गरियो।

अपरेशन गुलमर्ग पाकिस्तानको शीर्ष नेतृत्वको दिमागको उपज थियो, जसमा मियाँ इफ्तिखारुद्दीन, तत्कालीन मुस्लिम लिग (सत्ताधारी राजनीतिक दल), पाकिस्तानका प्रधानमन्त्री लियाकत अली खान र तत्कालीन सरदार शौकत हयात खानलगायतका थिए।

पञ्जाब सरकारका मन्त्री र पाकिस्तानका संस्थापक मोहम्मद अली जिन्नाका नजिकका सहयोगी शौकत खानले आफ्नो पुस्तक ‘द नेशन द लस्ट इट सोल’ मा आफू काश्मीर अपरेशनको सुपरवाइजर भएको स्वीकार गरेका छन्।

वर्षौँदेखि यस क्षेत्रमा लाखौँ हिन्दू, मुस्लिम र सिखहरू मारिएका छन्। भारतले अक्टोबर २२ लाई कालो दिवसको रूपमा मनाउँछ, काश्मीरको लागि पाकिस्तानको छलपूर्ण र दुष्ट मनसायको सम्झनामा स्मरण गरिन्छ।