गिलगिट-बाल्टिस्तान। गिलगिट बाल्टिस्तानका एक वरिष्ठ पत्रकार, युसुफ नशादले पाकिस्तानको सत्तारूढ व्यवस्थाको विरुद्धमा आक्रोश व्यक्त गरेका छन्। विगत ७५ वर्षमा प्रचुर मात्रामा पानी भए पनि अधिराज्यका मानिसहरूले बिजुली पाएका छन् न त शिक्षा पाएको बताएका छन्।

पाकिस्तानले उनीहरूलाई आधारभूत अधिकारहरू अस्वीकार गरेको कारण गिलगिट बाल्टिस्तानका मानिसहरू कठोर परिस्थितिमा बाँच्न बाध्य छन्।

पाकिस्तानी सरकारले गरेको धेरै अत्याचारको बीचमा, गिलगिट बाल्टिस्तानका बासिन्दाहरू अन्धकारमा बाँच्न बाध्य छन्। महिनौँदेखि ठूला पावर ब्रेकडाउनबाट गुज्रिरहेको गिलगिट बाल्टिस्तानमा सत्तारुढ व्यवस्थाको विरुद्धमा विरोधको लहर चलिरहेको छ।

यसबाहेक, मानिसहरू निराश छन् र यो स्रोत र जनताको शोषणको कुरा आउँछ, गिलगिट बाल्टिस्तानको कठपुतली सरकार पनि इस्लामाबाद वितरणमा पछाडि छैन।

भर्खरै गिलगिट बाल्टिस्तानको सरकारले अनुदानित गहुँको दर २० रुपैयाँ प्रति किलोग्रामबाट बढाएर ५२ रुपैयाँ प्रतिकिलो गर्ने घोषणा गरेको छ। इस्लामावाद नियन्त्रित सरकारले पनि कम गुणस्तरको गहुँ आपूर्ति गरेकोमा प्रतिक्रियाको सामना गरिरहेको छ।

युसुफ नशादले एक अन्तर्वार्तामा भनेका छन्, ‘प्रचुर मात्रामा पानी भए पनि विगत ७५ वर्षमा हामीले न शिक्षा पाएनौँ न बिजुली। हामीले केही पाएका छैनौँ। गहुँको बारेमा, म भन्न चाहन्छु कि यसको गुणस्तर धेरै खराब छ। यसको सेवनपछि मानिसहरू बिरामी पर्न थालेका छन्। यो गहुँबाट बनेको चपाती पूरै कालो देखिन्छ। कुनै पनि मन्त्री वा मुख्य सचिवले यो प्रयास गर्नुपर्छ, त्यसपछि वास्तविकता थाहा हुनेछ।'

गिलगिट बाल्टिस्तानका बासिन्दाहरूले आर्थिक र राजनीतिक अधिकारको माग गर्दै प्रदर्शन गरिरहेका छन्। रोजगारी, ऊर्जा, गहुँ, शिक्षाजस्ता आधारभूत आवश्यकताको माग गर्दै आएका स्थानीयले जग्गा कब्जाको समस्या पनि उठाइरहेका छन्।

रिपोर्टका अनुसार पाकिस्तानी सेना र सुरक्षा सेवाका अधिकारीहरू यस क्षेत्रमा अवैध भूमि कब्जामा संलग्न छन्। यस्तो अप्ठ्यारो परिस्थितिमा, स्कार्दु-कारगिल सडक खोल्नु गिलगिट बाल्टिस्तानका जनताले माग गरेका छन्, जसले आफ्नो जीवनको अन्धकार कम गर्ने एक मात्र उपाय हो भन्ने ठान्छन्।

'१४ मेगावाट र १६ मेगावाटको टेन्डर सँगै बाँडिएको थियो। १४ मेगावाट तयार छ तर १६ मेगावाट अझै तयार छैन। कतिपयले सम्बन्धित कम्पनी प्रशासनसँग पनि जोडिएको बताएका छन्। १६ मेगावाट सम्पन्न भएको भए पर्याप्त बिजुली पाइन्थ्यो। क्षेत्र हर प्रकारले लुटिरहेको छ। हामीलाई लाग्छ कि हामी फेरि १९४७ को चौराहेमा उभिएका छौँ, जहाँ हामीले इतिहास दोहोर्‍याउन सक्छौँ,' युसुफले भने।

गिलगिट बाल्टिस्तानमा व्यापक प्रदर्शनको बीचमा, इस्लामाबादको राजनीति उदासीन देखिन्छ। मानिसहरूले इतिहास दोहोर्‍याउने धम्की दिएपछि, पाकिस्तानले अशान्त समयको नयाँ चरणको सामना गरिरहेको छ।

वर्षौँदेखि पाकिस्तानको आफ्नै गलत नीतिहरूले यसलाई कठिन अवस्थामा ल्याएको छ। सम्पूर्ण कथाको चकित पार्ने पक्ष यो हो कि पाकिस्तान सरकार अझै पनि आफ्ना गल्तीहरू स्वीकार गर्न इच्छुक छैन।