रातो रगत हेर्दै गर्दा
रातो रगत गन्दै गर्दा
सयौँलाई सेवा प्रदान गर्दै गर्दा
कयौँ रोगहरू नियाल्दै गर्दा
ओझेलमा परेको प्रयोगशाला
र म प्रयोगशालाकर्मी ।
कहिले कोरोना
कहिले डेंगी फैलिइरहँदा
थाइराइड, सुगर अनि कोलेस्टोल बढिरहँदा
झाडापखाला अनि टीबी रोग पत्ता लगाइरहँदा
क्यान्सरको गाह्रो पहिचान बिरामीलाई बुझाइरहँदा
ओझेलमा परेको प्रयोगशाला
र म प्रयोगशालाकर्मी ।
चौबीसै घण्टा नरोकिई घडी झैँ चलिरहँदा
दशैँ, तिहार अनि छठ नभनी खटिइरहँदा
बिरामीका तीता मीठा गुनासा सुनिरहँदा
बीस जना मिली हजारौँ परीक्षण गरिरहँदा
ओझेलमा परेको प्रयोगशाला
र म प्रयोगशालाकर्मी ।
सम्पूर्ण अस्पताललाई नै रातदिन डोहोर्याइरहँदा
सानो अनि कुनामा लुकेको ५ नम्बरको कोठा देखाइरहँदा
कता–कता भक्तपुर अस्पतालको ओझेलमा परिरहँदा
केवल एउटा साधारण परीक्षण केन्द्रमा सीमित भइरहँदा
आफ्नै महत्व अनि विकास कता कता रोकिरहँदा
ओझेलमा परेको प्रयोगशाला
र म प्रयोगशालाकर्मी ।
बोल्न र भन्न मन लाग्यो –
हो म यहीँ छु
प्याथोलोजी र बायोकेमेस्टि अनि म्याक्रोबायोलोजी
एकै साथमा समेटेकी छु
फर्केर हेरिदेऊ
तिमीलाई जीवित राख्ने
स्वासप्रश्वास हुँ म
मलाई मेरो स्थान देऊ
मलाई सम्मान देऊ ।
(प्याथोलोजिष्ट, भक्तपुर अस्पताल)
