-
-
-
-
बिपनामा मरि तरि उकालो चढ्दै
सपनामा हवाई जहाज सयर गर्छ मान्छे ।
सपनाको यथार्थ
बिपनामा मुर्दा भैदिँदा
फेरि मृगतृष्णाको घोडा चढेर
सपनाको मरुभूमि तर्छ मान्छे ।
सपनाको घोडा चढेर दौडेको
मान्छेको बिपना
गन्तव्यको चौबाटोमा अलमलिएपछि
प्रारब्धको चौतारीमा थकाइ मार्दै
आफ्नै कर्मको झुपडीमा फर्किन्छ मान्छे ।
तृष्णाको महासागरमा
सपनाको पानी जहाज दौडाउने मान्छे
यथार्थताको सानो तलाउमा
चुर्लुम्म डुबेपछि
निस्सासिएर आफैसँग तर्छिन्छ मान्छे ।
सपनाको सयर बूढो भएपछि
फेरि बिपनाकै झुपडीमा
फर्किन्छ मान्छे ।
बिपना र सपनाको रस्सा कस्सिमा
सधै अड्किन्छ मान्छे ।
सपनासँग बिपना
सधै पराजित भएको देखेर
रिसको आबेगमा
आफैसँग कड्किन्छ मान्छे ।
सपना र बिपनाको
अनन्त यदुबम्सी युद्धमा
दुबै हारेपछि
चिताग्नीको न्यायालयमा
आ–आफ्ना गुनासा जाहेर गर्दै
समयको अनन्त गर्भमा
आफै हराउँछ मान्छे ।
पुर्खाले जति हन्डर खाए पनि
फेरि सपनाको जहाज सयर गर्दै
बिपनामा जोडतोडले
कराउँछ नयाँ मान्छे ।
अस्तु !
