-
-
-
-
राहत त तिम्रो बहाना भयो एक दिएर दुई कमाऊ
गरिब निमुखालाई आश देखाउ हामी आशमै रमाउँछौ ।
सकियो भन्छौ करोडौं अझै कति सक्छौ दिँदै जाऊ
कुहिएको चामल दाल पोको पार हामी समाउँछौ ।
विज्ञ बिनाको संयन्त्र छ तिमी ज्ञान अझै दिँदै जाऊ
निरीह समाज बोल्दैन विरुद्धमा हामी ज्ञान लिन्छौं ।
कामकुरो एकातिर कुर्सी कै छ लडाइँ देखाउँदै जाऊ
सत्ता र भत्ता थप्दै जाउ कर हामी तिर्दै जान्छौं ।
बहाना कोरोना भयो तिम्रो भित्री तालमेल सब मिलाऊ
तिमी समय थप्दै जाउ हामीहरु भोक खप्दै जान्छौं ।
तिमी समय थप्दै जाउ हामीहरु भोक खप्दै जान्छौं ।।
