-
-
-
-
विपत्तिमा प्रकृति धरधरि रोइरहेछ
कोरोनाको कहरलाई बिस्तारै बिस्तारै धोइरहेछ ।
तिमी छौ प्रकृति र त म छु अझै
तिमी हुनुको अर्थले नै यो मन छोइरहेछ ।
भक्कानिएका छ्न् आज मनहरु
बिश्व बिरासतलाई कोरोनाले छोइरहेछ ।
धड्कन बढ्दैछ स्वासको तेज गतिसंगै
स्वप्निल मनहरु सन्त्रासले रोइरहेछ ।
सुनसान छ सहरका रहर र बस्तीहरु
कहरले बस्तिका भोका पेटहरुलाई छोइरहेछ ।
कु–राजनीति र कु–संस्कारि मनहरले
मन मन्दिरका भावनालाई लत्याइरहेछ ।
ब्यबस्था बदलियो, तर सोच बदलिएन
तन्त्र र बादको घनचक्करमा जनता रोइरहेछ ।
मन त्रसित भयो तर बिचार ढलेको छैन अझै
चट्टानी मनहरुका कारण जनता रोइरहेछ ।
साहस ज्युँदैछ अझै पनि उठ्नु छ फेरि फेरि
ढलेको धरहराले मन निरन्तर रोइरहेछ ।
वसन्त बहरका ती पालुवा र पल्लबीहरुमा
सिसिरको सिरेटोले अझै निरन्तर छोइरहेछ ।
सुनसान छ मेची अनि सुनसान छ काली
मेची महाकालीलाई कोरोनाले एकैसाथ छोइरहेछ ।
विपत्तिमा प्रकृति धरधरी रोइरहेछ
कोरोनाको कहरलाई बिस्तारै बिस्तारै धोइरहेछ ।
(कृषि क्याम्पस मोड, गौरादह नगरपालिका २, झापा)
