जान्छु प्रिय बस्दिन प्रदेशमा
कुर्दैछिन् आमा घर
कतै देश कब्जा पो गर्छन् कि
लाग्दैछ मनमा डर
जब भूमि अतिक्रमण भयो उता
रोपियो मनमा छुरा
सिस्नु खोले खाएरै भएपनि
बस्छु लिम्पियाधुरा ।
छोराले सोध्लान् खै आमा भनेर
भन्दिनु गइन् देश
छोरीले भन्लिन् काइयो लिएर हातमा
कसले कोर्दिन्छ केस
संहाले घर र व्यापार तिमीले
गरे सबै काम पूरा
सीमामा सेनाले नघेरे सम्मलाई
बस्छु लिम्पियाधुरा ।
घरको किस्ता बिस्तारै तिरौंला
चाहिँदैन गाडी बरु
जन्मभूमि रुँदा केही गर्न नसके
के काम लाग्यो अरु
छिटो जानु छ बिदा देउ बरु
सुन्दिन अरु कुरा
नेपाली झण्डा नगाडे सम्मलाई
बस्छु लिम्पियाधुरा ।
नगर्नु मेरो पीर कहिँकतै तिमीले
नेपालकी छोरी हुँ म
तिनै आमाको संरक्षण गर्नु छ
के लानु छ र मरि
अमरसिंह र बलभद्रकी बहिनी
म के मा कमी छु र ?
कन्दमुल अमला पानी पिएरै
बस्छु लिम्पियाधुरा ।
महाकालीको तिरमा बसेर
गाउँछु नेपालको गीत
गोर्खाली मन हो नेपाली पन हो
झुक्दिन दुस्मनसित
देशको लागि ज्यानै दिन तयार छु
रहोस् सपना अधुरा
भूमि फिर्ता नपाए सम्मलाई
बस्छु लिम्पियाधुरा ।
